Stefan wita w Krościenku

Gmina Krościenko zmienia dekorację zadaszonej altanki w Rynku już po raz czwarty. Najpierw w centrum stanęła bożonarodzeniowa szopka, później ogromne kolorowe jajo, dzieci w pienińskich strojach regionalnych, a teraz informacja o Wodzie Krościeńskiej - leczniczej ze zdroju Stefana.

 

- Mamy sezon wakacyjny, dlatego warto zachęcić przyjeżdżając do nas gości, by spróbowali wód mineralnych - mówi Ryszard Wojtarowicz zastępca wójta Krościenka.

 

Koszt wykonania dekoracji to kwota około 5 tys. złotych.

 

Warto wspomnieć, że W 1862 roku Komisja Balneologiczna nadała Krościenku oficjalny status zdrojowiska, a w 1934 roku Krościenko otrzymało status Uzdrowiska Krajowego. Przed I wojną światową na kurację pitną do Krościenka przyjeżdżali goście z całej niemal Polski. Wody lecznicze pozyskiwane w Krościenku stosowane były m.in. w schorzeniach płucnych, oskrzelowych, nerkowych, chorobach wątroby, przeziębieniach i jako napój oczyszczający organizm. Zbocza Stajkowej, szczytu w Beskidzie Sądeckim a znajdujące się na terenie gminy, od początku XVIII wieku były znane ze źródeł "Michalina" i "Stefan" zawierających szczawną wodę. Jej zdrowotny charakter został odkryty w latach 20. XIX wieku. Droga do nich kiedyś była deptakiem dla kuracjuszy, obsadzonym lipami przez Hieronima Dziewolskiego. Pozostałości alei istnieją do dziś, kilkanaście lip jest pomnikiem przyrody. W XX i XXI wieku przez wiele lat źródła obudowane były kamiennym bunkrem, jednak w 2010 roku gmina zagospodarowała teren wokół źródeł mineralnych „Stefan” i „Michalina”, budując altanę i ujęcia. Z kolei przy przedłużeniu ulicy Źródlanej znajduje się źródło „Maria”, nieeksploatowane w XIX wieku, przez wieki należące do rodziny Ćwiertniewiczów. Kiedyś nazywane było „Dzikim Źródłem”, po II wojnie światowej nazwane „Maria”, zostało w znacznym stopniu zniszczone w czasie nieudanej próby oczyszczenia jeszcze przed II wojną światową. Po renowacji zakończonej w sierpniu 2011 roku źródło jest obudowane i chętnie odwiedzane, ciągle oferuje zmineralizowaną wodę.

 

Ciekawe opracowanie dotyczące lecznictwa uzdrowiskowego w Pieninach do 1914 roku znajdziecie Państwo TUTAJ