Źródło: diecezja.tarnow.pl
Zdjęcia: Janusz Wojtarowicz
Środa Popielcowa rozpoczyna okres czterdziestodniowego przygotowania do największej chrześcijańskiej uroczystości - Świąt Paschalnych. Na początku Wielkiego Postu na znak pokuty wierni przychodzą do kościołów, by posypać głowy popiołem.
Pierwsze informacje o święceniu popiołu pochodzą z X wieku. W 1091 roku ówczesny papież Urban II zapoczątkował ten zwyczaj w całym Kościele. W tym samym okresie ustalono, że popiół do posypywania głów wiernych ma pochodzić z poświęconych palm w Niedzielę Palmową z roku poprzedniego.
W Środę Popielcową obowiązuje zakaz spożywania mięsa i post ścisły, czyli trzy posiłki w ciągu dnia, z czego jeden obfity. Zakaz obowiązuje katolików powyżej 14 roku życia, a post ścisły osoby pełnoletnie do rozpoczęcia 60 roku życia.
Wielki Post jest czasem pokuty i nawrócenia, Kościół proponuje trzy drogi zbliżania się do Boga: post, jałmużnę oraz modlitwę. Liturgia tego okresu jest cicha. W szatach liturgicznych kapłanów w tym okresie dominuje kolor fioletowy. Z obrzędów Mszy świętej znika hymn "Chwała na wysokości Bogu" (śpiewany jedynie w czasie przypadających w Wielkim Poście uroczystości, np. św. Józefa - 19 marca, czy Zwiastowania Pańskiego - 25 marca) oraz radosne "Alleluja" śpiewane przed odczytaniem fragmentu Ewangelii zastępowane jest aklamacją "Chwała Tobie, Królu wieków" lub "Chwała Tobie, Słowo Boże". W okresie Wielkiego Postu nie przyozdabia się ołtarza kwiatami, a gra na instrumentach muzycznych dozwolona jest tylko w celu podtrzymania śpiewu. Dzwonów na wieżach kościelnych używa się sporadycznie. Jedynym wyjątkiem od tych ostatnich zastrzeżeń jest IV Niedziela Wielkiego Postu, zwana Niedzielą Laetare.
Katolicy zainteresowani głębszym przeżywaniem Wielkiego Postu uczestniczą w kilkudniowych rekolekcjach. W wielu kościołach ustawiany jest krzyż, przy którym można klęknąć i ucałować rany Chrystusa.
reklama
reklama