Kasacja Remigiusza Mroza w felietonie Iwony Niezgody

Miałam przyjemność już TUTAJ powiedzieć o nim słów kilka i od tamtej pory z każdą kolejną publikacją, utwierdzam się w przekonaniu, że jest moim numerem 1 na liście ulubionych polskich pisarzy. 

Dlaczego? Powodów jest kilka: ambitny opolanin ma głowę pełną pomysłów, przy czym wymyka się czytelnikowi, nie pozwalając przypisać twórczości do jednego gatunku. Wieść niesie, że oprócz tych, o których powszechnie wiadomo, napisał także western, co pozwala wnioskować, iż literacki świat pisarza powiększa się, a to z kolei budzi ogromną ciekawość z chwilą ukazywania się kolejnych książek.

W tym miejscu dodać należy, że Remigiusz Mróz odnosi sukcesy zarówno na niwie literackiej, jak i naukowej. Przed nim obrona pracy doktorskiej z dziedziny prawa. Trzymam mocno kciuki!

 

Jako znawca tematu, na kartach najnowszego thrillera, nakreślił historię prawniczego duetu – Joanny Chyłki i Kordiana Oryńskiego, pracujących w jednej z warszawskich kancelarii Żelazny&McVay, którym przypadła w udziale obrona Piotra Langera juniora, syna biznesmana, oskarżonego o podwójne zabójstwo ze szczególnym okrucieństwem Daniela Relichowskiego i Agaty Szylkiewicz. Czarne chmury zbierają się nad głową Langera, ponieważ wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że spędził z denatami dziesięć dni zamknięty w mieszkaniu, podczas gdy ich zmasakrowane ciała ulegały już stopniowemu rozkładowi. Dlatego dziwi postawa mężczyzny, bowiem nie potwierdza ani nie zaprzecza, jakoby przyłożył rękę do tej makabrycznej rzezi niewiniątek. Przeciwnie, zdaje się on prowadzić własną grę, której skutki bardzo dotkliwie odczują także prawnicy, gotowi bronić go jak lwy przed sądem wyższej instancji. Kiedy wszystkie  inne możliwości zawodzą, decydują się wnieść kasację zasądzonego wcześniej wyroku, celem uniewinnienia od stawianego zarzutu.